در 24 صفر بيماري پيامبر( صلي الله عليه وآله) شدت يافت. پيامبر( صلي الله عليه وآله) هنگام بيماري فرمودند: حبيبم را نزد من حاضركنيد. عايشه و حفصه پدران خود را نزد آن حضرت حاضر نمودند. پيامبر( صلي الله عليه وآله) روي مبارك خويش را از آنان برگردانيد و فرمود: حبيبم را نزد من حاضر كنيد. 

سپس دنبال علي بن ابي طالب (عليه السلام) فرستادند. چون نظر مبارك به آن حضرت افتاد او را نزد خود خواند وكلماتي به حضرت فرمود. هنگامي كه علي بن ابيطالب( عليه السلام) از نزد آن حضرت خارج شد، عمر و ابوبكر به او گفتند: خليلت به تو چه گفت؟ فرمود: هزار باب علم به من حديث كرد كه از هر باب هزار باب ديگر باز مي شود.(2)

وصاياي پيامبر( صلي الله عليه وآله)

پيامبر(صلي الله عليه وآله) درلحظات آخر عمر خود وصيت هايي به امير المومنين (عليه السلام) فرمودند و جبرييل و ميكائيل و ملائكه مقربين را بر آن وصيت شاهد گرفتند. از جمله آن كلمات كه جبرئيل به پيامبر( صلي الله عليه وآله) مي فرمود و امير المومنين(عليه السلام) مي شنيد اين بود: حقت را مي برند و خمست را غصب مي كنند و پرده احترامت را مي درند و محاسنت را به خون سرت رنگين مي كنند.

غسل و نماز بر بدن پيامبر( صلي الله عليه وآله)

امير المومنين (عليه السلام) پس از غسل آن حضرت به تنهايي بر ايشان نماز خواندند.(3)

دفن بدن مبارك پيامبر( صلي الله عليه وآله)

امير المومنين (عليه السلام) فرمودند: خداوند در هر مكاني كه روح پيامبرش را قبض مي كند راضي است كه در همان مكان دفن شود، و من آن حضرت را در حجره اي كه از دنيا رفته دفن مي كنم. و آن حجره ، حجره حضرت زهرا(سلام الله عليها) بود؛ كه دليل بر اين مطلب زياد است. (4)

اولين روز امامت حضرت اميرالمومنين علي بن ابي طالب (عليه السلام)  است، و زيارت آن حضرت در اين روز مستحب است.

اولين روز غصب ظالمانه خلافت و خانه نشين كردن امير المومنين(عليه السلام)  و شكستن بيعت روز غدير توسط اهل ثقيفه بني ساعده است.

در اين روز در سال 50 هجري امام حسن مجتبي (عليه السلام)  به شهادت رسيد. بنابر قولي آن حضرت در 7 صفر و بنابر قولي ديگر در 5 ربيع الاول واقع شده است.

جعده دختر اشعث اشعث بن قيس با زهري كه معاويه براي او فرستاده بود آن حضرت را مسموم كرد. معاويه همراه با زهر صد هزار درهم فرستاد و وعده كرد كه او را به عقد يزيد[لعنة الله عليه] در آورد ولي به وعده خود وفا نكرد.

مسموميت حضرت چهار روز طول كشيد و پس از ظهور اثرات سم بر بدن مبارك و فرارسيدن وقت شهادت به سيد الشهدا (عليه السلام) فرمودند : مرا مسموم كرده اند و پاره هاي جگرم داخل طشت است. من مي دانم چه كسي مرا مسموم كرده است ولي يه حقي كه بر شما دارم در اين باره حرفي نزنيد.

منابع: 

1- بحار النوار: ج 2 ص 239-246-516. ج 28  ص 97.21. ج 31 ص 641. تفسير قمي: 

ج 2 ص 376

2- كافي: ج 1 ص 296. ج 8 ص 147. بحار النوار: ج 22 ص 461-465.

3- بحار النوار: ج 22 ص 517- 518-529. سلسيم بن قيس: ج 2 ص 571. فقه الرضا(عليه السلام): ص 189.

4- به كتاب آيين دفن النبي (صلي الله عليه وآله) مراجعه شود